17 października 1911 r. w Ostrowcu urodziła się Irmina Popławska, jedna z najwybitniejszych zawodniczek w dziejach polskiego tenisa ziemnego. Przed II wojną światową broniła barw AZS Lublin, a po wojnie Piasta Gliwice. W latach 1947-1951 w rankingu Polskiego Związku Tenisowego zajmowała drugie miejsce za Jadwigą Jędrzejowską, najlepszą przed epoką Agnieszki Radwańskiej polską tenisistką. W 1948 r. w Szczecinie jedyny raz w karierze zdobyła mistrzostwo Polski w grze pojedynczej. Ponadto trzykrotnie była mistrzynią kraju w deblu (dwukrotnie w parze z Jędrzejowską) oraz trzykrotnie finalistką międzynarodowych mistrzostw Polski. W 1955 r. z Janem Chytrowskim została międzynarodową mistrzynią Rumunii w grze mieszanej.