Bodzanta (Bodzęta) z Kosowic, herbu Szeliga (1320-1388) – arcybiskup gnieźnieński.W latach 1350, 1357-1370, 1372-1379, 1381 był wielkorządcą krakowskim (zarządcą dóbr królewskich). Na tym stanowisku dał się poznać jako zdolny administrator, dość wspomnieć, że niepomiernie rozszerzył kompetencje tego urzędu, wielokrotnie interweniując w wewnętrzne sprawy Krakowa. W 1368 brał udział w redakcji statutu dla żup solnych w Wieliczce i Bochni. w 1372 był przez rok żupnikiem. 9 czerwca 1382 został na żądanie króla Ludwika Węgierskiego mianowany przez papieża arcybiskupem gnieźnieńskim. Był głową stronnictwa andegaweńskiego w Polsce i po śmierci Ludwika rozpoczął wprowadzanie na tron polski jego córki Marii i jej

męża margrabiego brandenburskiego Zygmunta Luksemburskiego. Idąc za ogółem rycerstwa wkrótce porzucił jednak tę kandydaturę. Proponował osadzenie na tronie królewny Jadwigi i Ziemowita IV Mazowieckiego. 7 maja 1383 próbował podstępem wkroczyć na Wawel, przemycając w swoim orszaku ukrytego Ziemowita. Próba ta się nie powiodła. Na zjeździe w Sieradzu 16 czerwca 1383 ogłosił Ziemowita królem Polski, składając mu przysięgę wierności, szybko jednak porzucił i tę koncepcję, stając się jednym z największych zwolenników unii z Litwą. 15 lutego 1386 ochrzcił Jagiełłę, 18 lutego dał mu ślub z Jadwigą, a 4 marca koronował go na króla Polski.